Υπέροχα κοσμήματα από πέρλες τάσεις του 2019
Αγαπημένο κόσμημα από λευκές πέρλες, τα λατρεμένα μαργαριτάρια, άκρος αριστοκρατική και κομψή εμφάνιση! Από τις μεγαλύτερες τάσεις στα κοσμήματα για αυτή τη σεζόν, έχουν επανέλθει από το παρελθόν, με εξαιρετικό αποτέλεσμα. Όμορφα ρομαντικά σχεδία, θηλυκές γραμμές σε διάφορες μορφές συνδυασμένες με χρυσό και ασήμι, είναι η ζωντανή απόδειξη πως τα μαργαριτάρια δεν είναι απαραίτητα μια κλασσική επιλογή! Μπορούν να συνδυαστούν κάλλιστα ακόμη και σε καθημερινές εμφανίσεις.
Τα μαργαριτάρια διαφέρουν μεταξύ τους, βασικά κριτήρια είναι η λάμψη, το χρώμα, το μέγεθος και το σχήμα σύμφωνα με τις συνθήκες ανάπτυξης. Μερικές από τις δημοφιλείς ποικιλίες είναι akoya (συνήθως λευκά), cortez (ποικιλία χρωμάτων), mabe (υψηλής στιλπνότητας), south sea (μεγάλα μεγέθη) και tahitian (μαύρα), το πιο περιζήτητο είναι το μαύρο με πράσινη χροιά!
θα προτιμούσαμε βεβαία τα αυθεντικά μαργαριτάρια με τους μαγικούς ιριδισμούς, ακόμη καλύτερα τα φυσικά άγρια μαργαριτάρια που σχηματίζονται στη φύση μόνα τους, εξαιρετικά σπάνια. Το μεγαλύτερο μαργαριτάρι βρέθηκε το 1934 στο νησί Παλουβάν των Φιλιππίνων. Έχει βάρος 6,4 κιλά και παρήχθη από το είδος Tridacna Gigas, είναι γνωστό ως το «μαργαριτάρι του Λάο Τσου», ένας θησαυρός της φύσης. Θα αρκεστούμε στις καλλιεργημένες πέρλες ή εκτροφείου που απευθύνονται στη κοσμηματοποιϊα μόνο για εμάς!
Καλλίγραμμα σκουλαρίκια…
Baroque pearls κρεμαστά
Μπαρόκ ονομάζονται τα μαργαριτάρια με ακανόνιστο, μη σφαιρικό σχήμα η λέξη αυτή βάφτισε ένα ρεύμα της τέχνης, που άνθισε τον 17ο αιώνα. Τα έργα μπαρόκ, δεν ακολουθούσαν τις αυστηρές γεωμετρικές προδιαγραφές που είχαν ορίσει οι δάσκαλοι της Αναγέννησης γι’αυτό οι κριτικοί τέχνης τα ονόμαζαν υποτιμητικά μπαρόκ, δηλαδή ασουλούπωτα, όπως τα μπαρόκ μαργαριτάρια.
Περιδέραιο από λιτές πέρλες
Ένα και μόνο μαργαριτάρι, αρκεί να σου αλλάξει την εμφάνιση.
Ονειρεμένα δαχτυλίδια
Βραχιόλια με κομψά μαργαριτάρια
Πως παράγεται ένα μαργαριτάρι
Αν μέσα σε ένα μαργαριτοφόρο όστρακο εισχωρήσει ένας κόκκος άμμου ή κάποιο παράσιτο, το κοχύλι ενός στρειδιού, ενοχλείται. Το όστρακο, αδυνατώντας να διώξει τον «εισβολέα», εκκρίνει μια λεία σκληρή κρυστάλλινη ουσία το μάργαρο γύρω από αυτό για να προστατεύσει τον εαυτό του. Όσο ο εισβολέας μένει εκεί, το όστρακο συνεχίζει να παράγει στρώματα αυτής της ουσίας, ώσπου μετά από κάποια χρόνια έχει παγιδευτεί μέσα σε ένα λείο και λαμπερό μαργαριτάρι.
Πολύτιμο πετράδι στο βυθό της θάλασσας, στη καρδιά ενός ζωντανού οργανισμού που κοσμεί μοναδικά το χώρο των κοσμημάτων.
